Kalp – Prof. Dr. Ömer KOZAN

KALP – PROF. DR. ÖMER KOZAN
BÖLÜM 1 – KLİNİK PRATİKTE EPİDEMİYOLOJİ
Epidemiyoloji, toplumdaki hastalık, kaza ve sağlıkla ilgili durumların dağılımını, görülme sıklıklarını ve bunları etkileyen belirteçleri inceleyen bir tıp bilimi dalıdır. Çoğunlukla akılda kalmayan sayılar olarak karşımıza çıkmakla birlikte; doğru şekilde kullanıldığında hastaların hastalıkları ile ilgili durumu kavrayabilmeleri için oldukça yararlı bir araçtır. Klinik pratikte kullanabileceğimiz önemli veriler ve verilebilecek mesajlar aşağıda özetlenmiştir.
Tablo 1 ve 2’deki verilere akılda kolay kalabilecek rakamlarla bakıldığında;
• Kalp ve damar hastalıkları kanserden bile daha fazla ölüme yol açmaktadır ve hem dünya genelinde hem de ülkemizde bir numaralı ölüm sebebidir.
• 2015 yılında dünya genelinde yaklaşık 15 milyon insan kalp ve damar hastalıkları yüzünden ölmüştür, bu oran ülkemiz için 200.000’e yakındır.
• Türkiye genelinde kalp ve damar hastalıkları, solunum yolu kanserlerinin yaklaşık 8 katı ölüme yol açmaktadır.
• Türkiye genelinde insanların yarıya yakını kalp ve damar hastalıkları yüzünden yaşamını yitirmektedir.
BÖLÜM 66 – PRİMER KARDİYOMİYOPATİLER
Genetik Geçişli Kardiyomiyopatiler
Kardiyomiyopati; koroner arter hastalığı, hipertansiyon, kalp kapak hastalığı ve konjenital kalp hastalığı yokluğunda, kalp boşluk çapları ve duvar kalınlıklarında anormallik veya başlıca sistolik veya diyastolik fonksiyon bozukluğu olan fonksiyonel kontraktil işlev bozukluğu ile karakterize kalp kası hastalığıdır (1).
Dünya sağlık örgütünün (DSÖ) 1980 yılındaki orjinal sınıflamasında kardiyomiyopati, yalnızca temel hastalık mekanizmaları hakkında mevcut bilginin genel eksikliğini yansıtan “nedeni bilinmeyen kalp kası hastalıkları” olarak tanımlanmıştır (2). 1995 yılında yayınlanan nihai DSÖ sınıflandırması kardiyomiyopati için, “kardiyak disfonksiyona bağlı miyokard hastalıkları” tamamını önermiş ve ilk kez aritmojenik sağ ventrikül displazisi ve birincil restriktif kardiyomiyopati de bu tanıma dahil edilmiştir (3).
Son dönemde tanımlanan birçok klinik tablo ve moleküler ve genetik kardiyolojideld gelişmeler nedeniyle dünya sağlık örgütü tarafından yapılan tanımlama ve sınıflama yetersiz kalmış, 2006 yılında Amerikan Kalp Cemiyeti (AHA) tarafından yeni bir öneride bulunulmuştur. Kardiyomiyopatiler; sıklıkla uygunsuz ventrikül hipertrofisi ve dilatasyon gösteren mekanik ve/veya elektriksel disfonksiyon ile ilişkili, heterojen miyokard hastalıklar grubu olarak tanımlanmış ve sıklıkla genetik nedenlere bağlı olarak ortaya çıktıkları belirtilmiştir (1).
2008 yılında yayınlanan Avrupa Kalp Derneği (ESC) kılavuzunda ise kardiyomiyopatiler; “kalp kasının yapısal ve fonksiyonel olarak anormal olduğu kalp kası hastalıkları” olarak tanımlanmıştır (4).